aynalar kısakta tek yansıyan gerçeğimiz yüzümüzde

sevgiler üstadım

aynalar, luzumsuz baş kaldırmış yüzüme;
kenevir kumaşından sararmış
hint bir tablo, hepsi o kadar,
ne diye zırlarki, şu yansımalar?

sübyan mektebinden kaçıp
ağzının süt kokan küfrüyle
isyan eden ve
karşı taraftaki
simitçiden bol susamlı,
sıcak simit çalan
çocuk kadar suçlu oysaki..!


şiirreti eksik şiddetiyle,
birden donup çatlamasa bari,
kondomumu unutmuşum
yoksa çiziklerini alırdım ya,
oda başka bahara...

ne olmuş?
saçım sakalım uzamış biraz,
az daha unutuyordum;
morlukta var gözlerimde
uykusuzluğun jileti çekik işte...
iyi de bu meret daha da derinde,
neyin peşinde?
utanmasa bir de suratıma tükürecek,
kuşluk vakti asabımı bozdu yine,
ne olmuş?
serseriysem, aşklardan vurgun yemişsem,
yüzüme bocalaman mı lazım,
her görüştiğümüzde?

bi’ defa;
yaşanmışlıkları idam edenlerin
sicim kalıntıları onlar...
dikkat et içindeki sızı
benim derin yaram,
kırıklarına hayıflandığın gölge, herşeye rağmen
zifiri karanlıkta aydınlığa imza atan adam...

Kolay değil değerli ustadım,öyle yorulmadan,emek vermeden,kırıkları yok etmek,doğruları bulmak,karanlıklara set çekmek,say babam say...Bitmez ki????? sevgi ve saygılarımla...