BENDE’SİN

Tam yedi yıl beklemişsin, beni hep dua ile.
Bir kandil gecesi, rüyana girmişim önce..

Bembeyaz bir kundakla, uzatmışlar beni,
İnceden, ney ve kuran sesi ile kucağına.
“Hayırlıdır, nasiplidir”, demiş erenler.
Adımdaki "Nur", o rüyadan yadigâr.

Senin o tertemiz, sağlam imanından.

Hep vatan aşkı ile dolu yiğit yüreğinden,
Damlayan bir ad daha, künyeme işlemişsin..
Şehitlerin lahdine, indirilen taç diye,
Eklemişsin, yıldıza ve şaire ithaf-en,
İlk adım da, o aşkından yadigâr..

Senin o sarsılmaz vatanseverliğinden.

Yedi yıl oldu, sen gideli ,hem de iki kez.
Bir ekim sabahı, kulağıma okuduğun isimlerimle.
Yüreğime ektiğin, imanın ve vatan aşkınla,
Söyleyerek değil, yaşatarak verdiğin..
Her bir değerinin izi, ebedi yolumda.

Müjde verir gibi hani,güneşli bir şubat sabahı..
"Ağlama, ben vefa ile emanetimi götürüyorum"..
Vasiyetinin, gölgesinde,
Dimdik bırakıp, “iki gözünün Nur’unu”..
Gittiğin yerdesin biliyorum.

Bir de..

Vefa ile,emanetimi,
Ben de getirene dek..

Bende’sin !