1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
997
Okunma
gör diye beni
biraz karanlık serptim ruhuma
omzumdan sarkaç çocuk
imanımı ibadetle sınama
bana uzanan köprücük kemiğinde
intihara mavili birkaç öpücük
içimdeki şeytanı taşlar
gemi açmaz ruhumdaki rıhtım
nihayet kar da var
ve kozasında öldürülen her tırtıl için
yas tutuyor köpeklerin kaldırımlarına işediği
bir şehir
ruhsatıma işleyip kötürüm bağların
ahşap şaraplarını
sakalları uzamış taş heykeller giyerim her sabah
sevemedim mermer kalbimin musallasına konan kuşları
5.0
100% (2)
Cevap Yaz