yorgunum
natürmort bir bahçeye kurulmuş saat kulesi gibi
üzerimde alafranga bir gariplik
bir e l i m uyuşuk
tutukluk yapmış gibi sanki dansım
koşuyorum sözüm/ona
oysa damlar gibi seyrek adımlarım
ve nedense!
havai fişek gibi serseri tandansım
daha açmalısın gözlerini dolunay
yaşlı bir ısırgan gibiyim, farkındayım
eskisi gibi dalamıyorum, mavi ehillikleri
saçlarında denizimi sallıyorum say
ne zelzelesi!




ateş benzeri gibi bakma bana
yakıcı irislerinin yalancı yanı tutuşturmuyor
revaçta ne varsa çamur rengi
küflenmiş reveranslarım bile hâlâ bâkir hâlâ âmâde
inatla bağlıyorum saçlarını yine
çarpım tablosuna tutulmuş gibi aklım
rüzgâra bulaştırıyorum yine üşümeni
boşa sataşma, hava yağmıyor
merkezkaç kuvvetinin matarası damlatıyor
-burada hayli yağlı bir kermit suflesi-
hem ne depremi!
şimdi de saçlarında uyutuyorum uyku izlerimi!..




daha dün sayılır, siluetinin salgını
hem ben senden önce de tanırdım seni
en ivedi yerimden hançerledin belki, gitmekle
ama bak yaşıyorum hâlâ
ve rotatif sürgünler de para etmedi
ölmüyorum işte zorla mı!
panayır vaktini bekleyen abdallar gibi
karalıyorum boyuna
yeni silahlar icat etmelisin
bak, görüyorsun ki top gibiyim
ne vakit gülle yerine diken koyulursa işte!



ayasına tuz değen avuç onmazmış
ve insan
mağduriyetten alacaklı kurulurmuş aşk yatağına daima
unut en iyisi, uyut bu şiiri
ve tekmele gitsin yarasını yalayan köpekleri
gölgesi serin çınar ol çakralarıma
ya guruba karşı el salla serseri yanıma
ya arduaz semerli bir akşamın daha katili ol
gururunu okşa!


hiç uğraşma ama, hiç yorma kendini
izdüşümünün kefesi
bir tahteravalli ağırlığı gibi
yerini terk edene
ya da tümüyle içimden uçana dek!

işte o vakte kadar bizimleyim, üzülerek!..




/... öldüreceğim diyorum bu şehri,
üzerimdeki ağırlık hafifleyince
lâkin yorgunum
ve size kuşlarımdan hiç bahsettim mi!../




ToprağınSesi




.