Ruhumun derinliklerindeki masal kahramanı
uyandırdı beni bu sabah
Güzel bir rüyadan uyanır gibi coştu içim
Yeni bir güne başlarken yorgun bedenim,
Doğruldu yattığı yerden.
Odamdaki kitaplara ilişti gözüm umarsız,
Yıllar yılı okuduğum kitaplara.
Kiminde umut kiminde de hayal kırıklığı vardı oysa,
Yalnızlığım içimde yavaş yavaş yürürken .
Belki bende bunu tercih ettim
Belki öyle olmasından haz duydum
Ama sonunda hissedilir yalnızlık
Kütüphanede duran kitaplar gibi yalnızlık
Kim bilir orada ruhumu gözlemleyen bir kitap kaç yıldır çağırıyordur beni
Oda yalnız kendi içinde biraz ben gibi
Ama bedenim her yeni güne huzurlu olmaya uyanıyor
Bunun için yaşıyor, bunun için nefesleniyor düşler
Ruhumun derinlerinde olan sonsuz şiir kırbaçlıyor beni hayata
Sevgi dolu bulutlanıyor sezgilerim
Yaşam buluyor yalnızlığım kendi hayal dünyasında
hayal meyal....

ÖMER ARDALI 23 KASIM 2011—İZMİR