3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
943
Okunma
Sanki küçük yaramaz bir kedi,
Özenle çözüp yumak yaptığım çileyi.
Her defasında" işte bitirdim" dediğimi,
Dolaştırıp karıştırıp, önüme koyuyor.
Bana düşen, hep sabrın sakin eli.
Parmaklarımdaki , o güçlü hüneri,
Emekle, harmanlanmış her sevdiğimi,
Hüzünlü, nemli ,göz nuru ile yoruyor.
Budur belki de, yaşamanın özeti.
"İşte bu defa anladım"ın değeri.
Ya da "buldum, duruldum"un"gereği.
Herşey sonunda başlangıca dönüyor.
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz