Kim bilir?
Belki beklemezsin benden,
Böyle bir şey…
Böylesine âşıkken,
Deliler gibi seviyorken seni,
İnanmayacaksın,
Bu sözlerime.
Biliyorum dayanamayacaksın,
Acıdır sözlerim.
Görmeni istemem o an beni,
Suludur gözlerim.
Olduğun yerde öylece dur,
Ve sus n’olur…
Teselli etmek için,
Gelme yanıma,
Canım acır...
Suçlama kendini,
Ve sakın ağlama,
Kara haberi duyduğunda…
Belki anaların feryadı,
Delip geçer gökyüzünü;
İsmim, cismim durmaz,
Gelir geçer yeryüzünden.
Yumruklarını ve dişlerini sık,
Sakın ağlama!
Kabullen artık,
Acı verme kendine.
Ellerini tutuğumu,
Sımsıkı sarılışımı,
Öptüğümü unut.
Hatırlama bile beni,
Başkasının ellerini tut.
Hiçbir şey yaşamadık,
Ben yoktum farz et.
Kapat kulaklarını,
Duyma kara haberi.
Sil gözyaşlarını,
Sakın ağlama.
Ben,
Olmak istemem,
Gözyaşının sebebi…
Seninle bir aşk yaşamadık,
Gülmedik say.
Semada,
En sönük yıldıza,
Adımı ver.
Lanet et, hep bana,
Beddualar et.
Benim için sakın ağlama!
Toprakta olsam bile dayanamam;
Canım acır bilirsin,
Benim için sakın ağlama,
Ağlama!