Bu çığlık sen-in

Gerçi sen istemedin yaşanan acıları,

Ama sen yaşadın en mavisini çığlıkların,

Çığlığın yer ediniyor zihnimde.

Ne denli acı olursa olsun,

Ne denli telaffuz edemesem de bu şiiri;

Ama bu çığlıkta senin şiirde senin...

----------------

Yaktığın ve söndürdüğün tüm yangınları,

Ve külleri yanılgılarının...

Ayak izlerinin çukurlarında oluşan,

Onca okyanus;

Onca gökkuşağını bir anda var eden ellerin;

Ve bakışlarının insanların akıllarına kazıdığı saçma edinimler.

Tebessümler,

Umutlar,

Hırslar...

----------------

Mutluluğa çığlık atmanın zamanı

Mutluluklar,

Derinleştikçe incelen...

Soğuk ve tatlı hissiyatlar,

Derinleştikçe ısınan, hayasızlaşan avuçların.

Sırtında tırnaklarının izi kalmış bir hayatın.

Tırnaklarının arasında bir meleğin kanı,

Yasak bir elmanın yarısı…

-----------

Sana bulanmak git gide.

Yalnızlığımı görmek,

Pusunda zamansızlığın.

Titreyen göğüslerini öpmek,

Kavrayıp başını kalbime gömmek,

Parmak uçlarında yaşamak!

-----------

Bu masa…

Bu rakı…

Bu meze…

Bu saz…

Bu şiir…

Bu isyan…

----------------

Hadi sokul bana…

Kınına sok öfkeni!

Bu şiir senin...

Tüm anlamsız iç çekişlerimin,

Ardındaki anlam.

Tüm sensizliklerimin tanığı,

Tüm tanıdıklığımla hayatı,

Ne kadar boş bıraktın oysa beni,

İncecik su tozu öpüşlerin, özlediğim...

Lirik yüreğim, nemli gözlerim...

Ayak seslerini taklit etmeye çabalayan aklım,

Öyle sanma zamanlarım,

Onca yalnızlık yordamları,

İnadına nikotin,

İnadına umut.

Söz geçiremediğim yüreğim.

Bu düş kapanı!



Bu şiir senin;

Doğuran sensin,

Böylesine mükemmel uyumu...

Yücelten!

Ruhun...

Etin…

Kemiğin...

Bu mısralar senin için!