“dağlardan gelen kokundu
ve sevdalı bakışların
ama benim beklediğim sendin
sen, başka bir şey değildin
sen yoktun, belki hiç olmamıştın.”

benim için kekik koklama mevsimi değildi.
dağlar, ardından koşulmayacak çığlıklar kadar uzak
ve loş ışıklarım altında şampanya rengindeydi.
ama gene bir yürek burulması
ve anlatılmaz bir ağır sancı
bir kefen gibi sarıp sarmaladı
dinlerken aynı şarkıyı.

sen yoktun, belki hiç olmamıştın.

şiddetle patlıyorum, kadehim ellerimde
sokak gezgini damarlarımın, kim basarsa üstüne.
çalınan yelkenlerimin rengi çiçek bozuğu
ama gene bir başka hasret
ve anlaşılmaz bir deniz kokusu.
bir dalga gibi sarıp sarmaladı
dinlerken aynı şarkıyı.

sen yoktun, belki hiç olmamıştın.

benim beklediğim sendin, sen başka bir şey değildin.
yalnızca sevdalı bakışların
ve dağlardan gelen kokundun.
ama benim içimde açan çiçeklerin adı yalnızlıktı
dinlediğim zaman aynı şarkıyı.

Cevat Çeştepe
(eski tarihli bir şiir)