Var
Var ki kendi içinden başlar
Varlar çığ gibi yuvarlar
Var bak düşüncen elin kolun
Varlıktan başla ey şair oğlum.

Varla hamdle başla
Varlığı veren Rabbe yaklaş
Var olan onca şeye yok deyip
Varlık şairliğini bırakma.

Var kelimesine ne kadar takılsam
Varlığın içinde bir zerreyi tanıtmış sayılmam.
Var olan onca şeyden geçip de
Varlıkta yokluğa düşmek niye?

Varlık ve yokluk dediğin Allah’ın verdiği imtihan değil mi?
Varlığın muhteşemliğini görmeyen şair mi?
Var de ki içinden büyüsün sevinç
Varlık şairi ol yokluğa öykünme hiç.

Var tabii acı, keder, hüzün bunlarda olacak
Var olan duyguların hep kötü yanları mı kalacak.
Var gönül alemine şöyle deriden bak
Vardığın sonuçları irdele yeniden al.

Vardır bir çıkış yolu en güzele yöneliş
Varlığı gör, vahiyle Allah’ın çizdiği kaderi
Varlığa yokluğa hamd et yürü
Varacağın yer cennettir kardeşim.

(Aralık 2011 İstanbul)