Bakarım küf kokan odama,
Neler neler saklamışım burada,
Her uyku öncesi,
Islatırdı gözyaşım yastığımı,
Hiç ağladığımı bilen olmadı,
Severdi deli gönül,
En yüksek karlı dağlar gibi,
Hoyratsızca dimdik, başına buyruk,
Eğilipde yalvarmadı hiç bir zaman,
Gönül, konardı minik bir serçe gibi,
Korkarak gönlüne, anlamazdın,
Ürkekti, kaçaktı bir tavşan gibi,
Almamıştı soysuzluk ruhunu,
Onurluydu, asla yalvarmazdı
Gecenin karası sarardı, büyüsüyle ıslak gözlerimi,
Hep beklenen gelecek diye umut vardı yüreğimde,
Bir dost selamı gelirmiydi,
Hep bir umut vardı bekleyişte,
Kapanınca gözleri, siyah karanlığa,
Bir aydınlık çökerdi, rüyalarıma, hep orda bulurdum onu,
Hep beni beklerken, kollarını açmış,
Deli gönül coşardı, yazgısı ordaydı,
Dünyada olmadı dostum, ne de sevenim,
Bekleyen hep ordaydı,
Islak gözlerle kapanan karanlıkta,
Asil bir at gibi, koşardı her sahrada,
Çöle inen nur olurdu yazgım,
Leyla’yı değil Mevlayı bulma zamanı.