Bir gidiş
bin kez mi çarpardı kelimelere
Her şair O’nu mu anlatırdı
her şiirinde

Yastık altında birikmiş gözyaşlarımda
yüzdürülür müydü rüyalar
kabusa batmadan

Şimdi terbiye mi etmeli
çivili fıçılara atıp yüreğimi
Üç maymunu mu giydirmeli
yokluğunun sert ayazında


Sükut et ey gönlüm,
sükut !!
dendiğinde
itaat mi etmeli
kırıp dizini
boyun mu eğmeli gidişlere

Yada yüzü hazan kokulu
elleri yas tutan
Kasım bekçilerine mi vermeli
Ağustos çiçeğini


Bir geliş
kaç kelimede tarif edilirdi
peki ya gözlerinin demi

Islak saçlarından savur diye toprağa
tohumlar kaç yıl bekletilirdi


Söylesene
bir gidiş
bin kez mi çarpardı kelimelere
kaç defa yerle bir olup
dağılırdı her şiirin can evine

Zambaklar gibi doğumumuz
mecbur muydu metruk mahallelere
izbe gölgelerin eteğine

Ömrü ihtimâllerle çarpıp
eklesem şimdi cân ile yoluna
söyle biter mi bu gidiş
çarpmadan kelimelerin isyanına....
döner mi aşkla ?

Sükut et ey gönlüm
sükut!!!





Gülşen Mavi