3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1386
Okunma

Hasretini yazıyorum bu akşam yalnızlığıma
Derdimin bitmeyen kadehi oluyorsun
İçiyorum seni bu akşam derdimin mezesi oluyor ömrüm
Hasretini yazıyorum yokluğunun baharında
Bir yudum mutluluk görünüyor ufuklarda
Adın düşüyor dudaklarımın arasından
Titriyor bedenim susuyorum yalnızlığımla
Sana yanıyorum yalnızlığımın mahkûm yetinde
Seni yaşıyorum yüreğimin derinliklerinde
Ve gözlerimden yaş oluyorsun düşürmeye kıyamıyorum
Varlığını arıyorum yudum, yudum içtiğim bu kadehte
Gözlerim her an gelecekmişsin gibi kapıda
Yoksun işte hasretin vuruyor benliğimi
Ölümler bekler beni tabutum hazır kefenim karadan
Yoksun işte senin hasretin idam ediyor benliğimi
Neden yoksun yanı başımda neden yoksun kıyımda
Umut dedim sevda dedim ömrüm dedim
Varlığındı benliğimi bu dünyada ayakta tutan
Seni anlatıyorum bitmiş kadehime
Derdim oluyorsun dağ gibi büyüyorsun içerimde
Sen büyüdükçe ben yok olmaya başlıyorum
Seni arıyorum masumca bakan gözlerimle
Hasretinin zindanındayım tabutum omuzlarda
Ben varım tabutun içinde birde senin hasretin
Yanıyorum bitiyorum toprak olma yolundayım
Ama sen sen yoksun işte yalnızlığımın bu akşamında
Kadehim bitmek üzere artık içmeyeceğim
Kadehimi hasretinle doldurup
Zehiri katıp seni şerbet diyip içeceğim
Hasretini ömrüme yazıyorum yazılmış kaderim diye
Ben senin bu hasretinin son yolcusuyum
Bulunduğum mekândan garipler mezarlığına
Hadi şimdi mutlulukları yaşa ben yokken
Nasılsa hasretinle öldürdün beni yar…
5.0
100% (1)