4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2202
Okunma
Bu topraklara sinmiş kokun,
Gitsen de adın esir kalacak mahşerimde,
Yaradan seni bağışlamış bu topraklara,
Gel esir kal gözlerimde,
Mahşerlere gerek yok,
Prangalı değildir tutsaklığın bende,
Git ya da kal,
Beynimdesin ki senle yaşasam da mahşerimi...
Hiç bu kadar kırılgan olmadım,
Ve hiç bu kadar çaresiz,
Gitsen gülüşlerin damlamayacak hüznüme,
Bakışlarına vurulamayacağım artık,
Yüzümü hangi cennetlerde yıkayacağım artık,
Cennetimdin sen...
Kırıldım ve soldum zamansız iklimlerde,
Gözbebeğimde seller olurken,
Senin kuraklığında bir damla suya hasret kaldım,
Gülüşünün ve susuşunun hükmünde güne başlamayacağım artık,
Nasılsa kuşlarımız da vuruldu,
Artık ağlamak, sızlanmak çare değildir,
Ar damarı çatlar/sa insanın kapanır da bu yaralar,
Gel git/me, bende kal bu ömür...
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz