Gidemezsin biliyorum,
Başa çıkamazsın yalnızlıklarla,
Bunlar nisan yağmurlarıdır,
Yürek gözlerine ağlattığını hissettiren...

Gidemezsin biliyorum!
Hangi yürek ben gibi kapı olur sevdana,
Hani ses çağırır benim gibi,
Hangi şair yazar seni benim kadar?

Gidemezsin biliyorum,
Gittikçe beni de peşinden götürürsün…

Gidersen arkandan hangi ses dost gibi çağırır ben dışında,
Susuşlarına kim eşlik eder gece boyunca,
Gidemezsin biliyorum,
Geçici bu inatların, geçici bu direnişlerin…

Maviye sevdalı bir yürek taşırdın koynunda
Gözlerin mağlup bakışlarda küserdi hayata,
Daha bilmem kaçıncı ayları beklerdin
Gidişine sığdırdığın gelişleri...

Daha hangi güneşlere salacaksın kızıl bakışlarını,
Hangi yolları arşınlayacak ayakların,
Gözlerin hangi limanlara demir atacak,
Yüreğin yıllarca hangi hanlarda konaklayacak?

Gidemezsin biliyorum,
Zordur elveda çekmek,
Biliyorum gidemeyeceksin, istesen de,
Gidemezsin biliyorum,
Gittikçe beni de peşinden götürürsün…

Kayıpları yaşıyorum şimdi tasasında gidişinin
Yokluğun zehr-i bade de sunulmuş ansızın
Gurbetlerde kalıyorum olmadığın akşamları soluyarak
Gidemezsin biliyorum…

Artık çağlayanlar sana akmayacak gidersen
Yüzüme kimse gülmeyecek içten ve onurluca
Tılsımında hayatın bakışlarına esir olamayacağım
Duldasız ve sevdasız kalacağım giderken
İstemiyorum gidişini…

Zamanın direncini yaşıyorum sen/siz sen/lerde…

Şimdi bir şiir okuyorum sensizliğinin tasasında
Senli sözler dökülüyor yüreğimden
Soframdaki bereketimdin geldiğinde hatırıma
Nereye bu gidişler nereye?
Gidemezsin biliyorum…

-Hüsnü BALA