3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1020
Okunma
Gözleri eskiyi anlatıyordu
Kaybettiği hayat yoldaşını…
Bir sürü hastalık geçirmişti yaşadıklarından dolayı
Erken vakit ölümlere mahkûm kalmıştı
Ondan sonra görmemişti gözü kimseyi
Hiç kimseyi sevmedi hayat yoldaşını kaybettikten sonra
Uzun hikâyeleri vardı
Askerlikten şurdan buradan…
Gözlerinde yılların acısı gizliydi
Her ayın on beşinde kapıdaydı
Kirayı hazırladın mı yavrum?
Evet der içeri buyururdum
Bir çay içer efkârlanırdı hep
Anılarım var bu evde
Her geldiğimde hatırlıyorum
Özlüyorum diyordu…
Yusuf dayı sessizdi
Çığlıktı içi
Yılmamıştı
Yıllara meydan okurcasına gülüyordu daima.
5.0
100% (3)