Kar eridi bulandı, ırmaklar coşkun akar,
Bahar yeşil boyayı döktü devaya açtı;
Arı yükünü taşır, gelir kovana yıkar,
Koyun, kuzu ağıldan çıktı, meraya kaçtı.

Kimisi yaylalarda, kimi de sahillerde,
Bağ bahçe doldu, taştı, köyde, kentte, illerde,
Düğün, dernek, panayır güzelliği dillerde,
Gurbetçiler özlemle kalktı, sılaya kaçtı.

Ağaçlar yaprağını gazel döktü ormanda,
Mahsuller stoklandı, hiçbir şey yok harmanda,
Yağmur bazen rüzgârla gelir aynı dermanda,
Dağlardan göçlerimiz aktı, ovaya kaçtı.

Hava artık üşüdü, sert soğuklar başladı,
Güneş görünse bile sıcağını dışladı,
Yaz, bahar ayı bitti, mevsim döndü kışladı,
Bütün canlı mahlûkat bıktı, yuvaya kaçtı.

Dört mevsimi yaşarız bu güzel ülkemizde,
Karadeniz, Marmara, Ege’de, Akdeniz’de,
İç Anadolu, Doğu, her ayrı bölgemizde,
İklimler renklerini ekti nevaya kaçtı.

Yazın sıcak günlerde tenler dökerken teri,
Kışın hayali ile özlem olur zemheri,
İrem bahçesi gibi ülkemizin her yeri,
Cennet güzelliğiyle çöktü doğaya kaçtı.