4
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
1127
Okunma
iki robot resmini çizdik şeylen
biri gülücük açtı istisna duvarda,
duvar, daha çok anayasasına benziyordu ötekinin
hiç anlayamadık ışıklar felaket söndüler
şey, tuz kurutuyor güneşle
akşam olduğunda yaramızı
tazeleyelim için yapıyor bunu,
çayımız yok, tek bir bafra
ışıklarda sönünce
daha bir felaket hava.
robot resimlerinleyiz şeylen
kiminin rengi soğuk
konuştukça anlatıyor kimisi,
binlerce duvar yıkıldılar müstesna
arada bir ışıklar
ki felaket yandılar
çiçek misin ey ölen,
bir yaprak mı düşünce dalından ?.
-söylüyorum, nasıl kırılırsa en ince yerinden insan öyle işte
iki resmin var
biri ağaçtan çerçevede daha çok benziyor sana,
ötekini koyacak yerimiz yoktu
şey tuttu onu
elli yıldır sallanıp duruyor orada.
Devin Karaca
Cevap Yaz