ben küçük bir denizmişim çocukken
gemiler şuramdan kalkarmış, dalgalar dönerken burama
çok başka maviymişim örneğin
gülüşüm, ay
sustuğum güneşe çalarmış
ben küçücükken
balıkça düşlerim varmış eskiden
oltalar bir yere kadar, ağ biryere




ne çok gökyüzü gezmişim hiç farkıma varmadan,
turna olurdun bazen
bazense maviye aç dönen kırlangıçtın diyor yaşananlar
ne gittiğimi bilirim, ne de döndüğümü uzun uzun
büyüdüm,
hiç aklımda yokken
çok şuramdasın
buramda nereye kadar..




çiçek diyorum;
koparılmaması gereken,
saksılar ne işe yarar, bahçeler ne işe ?,
biliyor musun, ben namlı bir eldeyim ?
doğduğun gün, yasemin
gelin çiçeğiyim bir demet
yüzün pek beyaz
çocukca düşlerim oldun -affet




artık ne adresler yalnızdı
kayıplar bir de,
ben nerdeyim, bulamadım
diyor ki şarkılar; ayrılık
gemiler, trenler, uçaklar varıncaya kadar
ben hiç gramafon olmadım farzet..

Devin Karaca