Git gide

Git gide içine atıldım hayatın
Yüzler aynam oldu…
Nereye bakarsam ben vardım
Yüzlerce deneğin tutulduğu laboratuvar gibiydi şehir
Farkı severken aynıyla nikahlandım
İsteksiz birlikteliğin sonucuydu bu şiir
Özümü ister özümü ararken kayboldum
Daldım gümbür paldır hayatın içine
Kabaydı kurallar ve ben kabaca vardım buraya
Kaçtım koşar adım değil kalem oynatarak
Kurtulamadım stres virüsüm olmuş
Nereye gidersem gölgemi oynuyordu
Oldu işte sonunda stresle de seviştim…
Yaz sol meleğim tövbem günahımdan büyük olacak
-- Gömleği verin hakim bey bu duruşma Bakırköy de son bulacak
Hazırdı her şey ve tembelleşti insan
Yaşam alanım daraldı benim de ..
Bozkır hükümdarı oğuz kağan
Bir kilometreye hapsoldu
Tozu dumana katan tarih kapa gözlerini
Evladın toz duman arasında kayboldu…
Varlığım yokluğum aynı mana farklı alfabe
Ha varım bu şehirde ha çekip gitmişim
Öldüğümü farz etsin ! ! !
Öldüm ya zaten onlara benzemekle
Git gide sonuna varamadım hayatın…
….Düne kalacak mı şiirlerim
Yada “ karın doyurur mu “ ? – bilmem ki .!
Oldu sonunda git gide bittim işte

Oğuz Ertürk 26,11,11