1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1197
Okunma
Yüreğim paramparça değil artık,
Elbette kırıldım, yoruldum, yıkıldım...
Fakat; bir an olsun düşünmedim
Hayat, senden vazgeçmeyi...
Gün benim günüm şimdi nihayet!..
Yeniden topluyorum,
Savaşlarımdan arta kalan yarımlarımı
ve acıdan kan kustuğum gülüşlerimi
ceplerimde çığlıklarımla
Açılırken sonu görünmez okyanuslara
daha da sıkı sarılıyorum şimdi
Umut dediğim yelkenlime
ve inadına yaşıyorum...
5.0
100% (1)
Cevap Yaz