geçmiş hayalerimi unutamadığım mazimi
her zaman sık sık
düşünürüm aklımdan yenilerim kendimi
eskiden yeni olan / şimdi çok eskimiş hayat sahnelerimi
insan neyin uğruna yıpratıyorki kendini ?


hiç yaşanmamış gibi gerçek
geçip gitmiş eski düşüncelerimi
kırılmış dökülmüş tahtadan
altından / hayal akan köprülerimi


kazanılmamış bir kumar gibi oynar hayat
ya vaz geçer ya yeniden dener seni



yarın sensiz olamaz dediğimde anlaşılmaz / hep gizli olur kendim sen de
ya bunu farkederim / ya da hiç farkedememki ben de


nekadar uzun geliyor değil mi geçmeyen zaman ?
sıkılır patlar gibi oluyor yüreğinden insan


bulutlar gizler gözlerinde herkes
çarpışır kalbinde yıldırım olur bazen
acıdan hasretten dökülür yaş olur / çakmak gibi gözlerinden


yaz günüydü bahçemin köşesinde bir gelincik gördüm
çiçek olanından / dalınında açmak için sanki zorlanan
bir tomurcuk
yanı başında yasemin rengi solgun / beyazı uçuk kaçık
uğur böceği konmuş üstüne / kırmızı renginde siyah benekli


sabahın çiğinden / güllerin üzerinde kristal gibi damlalar
güneş yakıcı değil / bu sabah buharlaşmamıştılar
düşündüm daha kışın / her biri tohum / topraktılar
ne çabuk geçiyor ömür saman alevi gibi
unutanlar unutulanlar


dünyaya gelince insan ağlıyor
nedeni bellidir HAKKI arıyor
günaha giriyor gönül kırıyor
var eden hakikat hesap soruyor
kör görüyor gözü yok / açık gözler görmüyor


ey ebrehe / sen insandın / ebabilde bir kuştu..