telaş içindeyim
ürkek bir kuşun kafesteki korkusu gibi çırpınış
hiç şımartmıyor kimini benim gibi dünya
yol yakın / dönüşler çabuk oluyor
bataklığın önünden


şikayetsiz sadece anılarımı yazıyorum hayata
buz gibi soğuklara düşesi alev gibi kalbim
hiç uzaklara gitmemiş gibi hep yakınım sana


sonu gelmez sanılan anılar perdelenir
adı ya sen olur / ya da ben olur sahnelerin


zaman su gibi denilir / aslında sudanda sessiz
öfkeleri dağlara yükler zaman
sayki seçilmişlere yaşamaktır dünya


kimine sabır düşer burada sonu selamet
kimine tatlı rüya / görmez gözler kapalıysa hayret


nice kehanetler boşa çıkımış
yer yarılımış ay tutulmuş / güneş tutulmuş
koparmiş dağın ortasından kalbini
seslenmiş ozaman bilinen dünyanın halini
yarın indirirken yeryüzüne umutlarıyla herkes
tuhaf bir karanlıktaydı hayat / arzular çabuk değişiyordu her gün heves


unutulmuş zamanın her sabah kaybolduğu
yarına umutların duasız tutulduğu


babilin asma bahçelerinden mor salkımlı üzümler
o gün / her gün
kaç kıyamet kopuyordu
bu gün de aynı zaten


nice başlar kesiyor ilimsiz ilimsizler
sırf kendisi için / herkes bir şeyi birinden ister
artakalan zamanın da dağıtır kalanı / hayırsa hayır


sıkıntıdan dünyanın çatlamasını bekliyor gibi insan
zordu hayat kaç kişi anlıyor du lisan


önce yağmur mu vardı / bulutmuydu bilinmiyordu bilim
inkara düşmüştü ozaman tutmuyor diyordu elim
bu hale sebeptir iblis olanın aklı
Adem olmak iradedendir / bu dur insanın melundan farkı.