Son içimden sonra kahve fincanının dibinde kalan telve gibiydi
Şairin yanına aldığı düşünceleri
Kalbi kabarmış derlerdi bu duruma
Fal karışık çıkınca


Dibi de görünmüyor ki
Peki hiç mi aydınlığa çıkmaz bu şair kalpleri


Fincanın içinde dün gece ayağımla devirdiğim bardak çıktı
Kırılmasa olmazdın demiştim içimden


Sonra “onlar” dedi bizim falcı


Hadi bakalım siz’den sonra onlarda mı vardı


Onlar,
Onlar, hayatımın çoğul yanıydı unuttuğum
Rüzgâr gibi yoğun
Fincan dibi kadar kalabalık
Onlar kaçmışlığımdı
Aklımın firari zamanı


Ve ruhumun hatırına aklımda dediklerimdi onlar


Kahvede yalnızlığım görülmüş sanki
Ne işiniz var ki
Aklım çoğul olmaya gelmez benim
Kayar gider bakarsın


Gidin dedim onlara
Siz’leri sığınağa gönderdim yanlarına yandaş olun
Hem bakın hırsız bakışlarım süzülüyor
Onlar gidin hadi, aklımın zehir zemberekliği yok oluyor…