13
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2532
Okunma
Gideceği zaman hep trenle giderdi.
Ve bembeyaz bir güvercini vardı.Son gidişinde kendinden önce onu yollara bıraktı ve bir daha gelmedi.
Siz;
Söyleyin O’na
Yokluğunu düşledim bu gece sokaklarda
Karanlık çivi gibi delerken çelik zırhımı
Ağlamaklı,
Kaldırımlarda gölgesi
Bir daha basıp geçtim inatla
Siz;
Ne olur söyleyin O’na
Bu acı fazla gerçek
Ve durmadan büyüyor, kan revan olana kadar yürek
Denediyseniz
Kızmayın bana
Bir o gitsin
Bir o yalan bu dünyada
Ölüm duvar/larımda asılı
Saat ondan önce vurur
Evveli kurdum şimdi sabah
Ahiri zaman
Bakın ve sayın her şey günah
Siz;
Susturup gelin O’nu
Güvercin kanadında ruhu
Yorulmayın vurur onu da bir kuşçu
Söyleyin dursun
Yedi kere dönümü
Sekize ısmarladım
Bir siz hayallerde bir de ben ölü
Ruh olan şehirlerin
Adına sığdırılmış büyü
Her gece içinden geçer
Tren dediğin dumanlı tütsü
Cevap Yaz