Söz var ki mermerden, demirden katı,
Söz var lastik gibi süner de gider.
Söz var ki sanırsın İngiliz atı,
Söz var tosbağaya biner de gider.

Söz var ki ders olur nice hocaya,
Söz var ki sığamaz hiçbir heceye,
Söz var ki gün gibi doğar geceye,
Söz var hiç yanmadan söner de gider.

Söz var ki o nice saltanat yıkar,
Söz var ki her Dakka rahmete akar,
Söz var ki en serin suları yakar,
Söz var kor ateşte donar da gider.

Söz var ki durdurur nice yıkımı,
Söz var ki gökteki yıldız takımı,
Söz var ki insanın lokman hekimi,
Söz var yara olur kanar da gider.

Söz var ki yol alır sevgiden yana,
Söz var ki insanı sürükler sona,
Söz var ki haykırır bütün cihana,
Söz var kabuğuna siner de gider,

Söz var ki açılmaz kapılar açar,
Söz var ki sohbetten, meclisten kaçar,
Söz var ki şahince yüksekten uçar,
Söz var tavuk gibi tüner de gider.

Söz var ki sap olur kazma, küreğe,
Söz var ki fırlatıp atar ırağa,
Söz var ki dert olur çöker yüreğe,
Söz var muhabbeti sunar da gider.

Söz var ki taş olur ne başlar yarar,
Söz var ki onulmaz dertlere karar,
Söz var ki Metin’i dost olup sarar,
Söz var arkasını döner de gider.
21.11.2011