Oğlum Alparslan Kürşad’ın şahsında tüm Türk balalarına İthaf olunur.

Ey Kürşad’ım Türklüğünü bir bilsen,
Ne dizler çözülür görende bizi.
Az okuyup, tarihinden feyz alsan,
Şahlanır bulursun bir anda bizi.

Sen sen ol. Mete Han, Kürşad seninle,
Sev Türklüğü bedeninle, tininle,
Ne anlatır acun, kulak ver dinle,
Yarandan, yağıdan soranda bizi.

Uzanır mirasın bin yıllar öte,
Kargı sançıp, nice ok saldık kuta,
Meydanlar dar gelir binince ata,
Gök almaz yerinde duranda bizi.

Başta ordubaşlar, teginler, şadlar,
Türk’ün narasından patlardı ödler,
Cenkle bildirilir, hadsize hadler,
Gel gör akın denen törende bizi.

Gün batanda kurguladık düşleri,
Akın ettik yürekteki coşları,
Abideler, balbal, bengü taşları,
Anlatır uçmağa varanda bizi.

Koç Köroğlu bindiğinde kır ata,
Bolu şehri kardeş olur Herat’a,
Amuderya sel katanda Fırat’a,
Görsünler kol kola girende bizi.

Bastığın yer vatan olsun, yurt olsun,
Tanrı Dağı, dayandığın kut olsun,
Ay ışığın, kılavuzun kurt olsun,
Dağlar iyi tanır boranda bizi.

Sen Türk balasısın, Türk gibi davran,
Sen Kürşad’sın Kürşad, kırk gibi davran,
Tarihte o necip ırk gibi davran,
Yol üzre bulursun kuranda bizi.

Ozan Metin bak gövdeye, bak dala,
Kazak, Kırgız, Oğuz, Özbek bir bala,
Üç yüz elli milyon versin el ele,
Görsünler o zaman TURAN’da bizi.

22.01.2019
Metin Aydoğdu