18
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1804
Okunma

Buruk bir Pazar günüydü
Huysuz bakışlarının mevkiinde
Akmaya meyilliyken yaşlarım
Zor da olsa direnmişti
Nemsizdi inatçı kirpiklerim.
El ayak çekilmişti günden
Geceye sığınmıştı güneş
Ölmüşlüğüne kahrolurdu mazi
Kaderle pazarlığında
Viran kentleri devralırken ati.
Aniden celallenen
Kızıl saçlı asuman
Deniz gözlerime, üflese de tozdan zerrelerini
Dimdik durabilmeliydim karşında
Asil bir kadın gibi
Hüznümü
Katık edebilmeliydim yağmura,
Replik çalan gülüşlerimin
Gamzeleri belirebilmeliydi karşında.
Ve katiyyen...
Ağlamamalıydı gözlerim
Gözlerine yenilmemeliydi
Donmalıydı irislerim.
22 Kasım 2011 / NÜS