Sana emanet etmiştim gönlümdeki tek ışığı
Yine karanlığa döndüm söyle nerde o hazarım
Sen teselli ederdin ya gözü yaşlı her aşığı
Suyunun her çağıltısı ondan kalan âh-u zârım


O mu gitti sen mi savdın çok mutluydu başucunda
Avutur mu yüreğimi ölüm yok demek ucunda
Giderken duruyor muydu verdiğim gül avucunda
Çoktan kurumuş olsa da yoktu başka bergüzârım


Hani bahar geldiğinde coşacaktık cemrelenip
Çiçek çiçek açacaktık maviden umut dilenip
Masallar değişecekti zamanın seyrini yenip
Bu kadar mı çabuk değdi olmaz olası nazarım


Belki de hiç gelmedi o gördüğüm yalnızca rüya
Hep çocukça saf ve temiz sonsuz olacaktık güya
Gerçeklere mağlup olup bitti şimdi onca hülya
Olması gereken buysa neden bu kadar bîzârım


Biz ölsek de saklar mısın sırrımızı söyle pınar
Düşürme elin diline anlamaz ki bizi ağyâr
İçimdeki ince sızı ondan kalan tek yadigâr
Sen aktıkça yeşerecek boynu bükük lâlezarım



....