Minâreler ayağı, semâdaki Kürsiʼnin
Süleymâniye olmuş şekildeki tersinin

Aralarında uçan, kuşları martı sanma!
Nûrânî meleklerdir başkasına inanma!

Yerle gök arasında, bir âlem-i misâldir
Mescid-i Aksaʼya da hakikatte emsâldir

İstanbul bir insansa, Süleymâniye başı
Marmara Denizi de mavi akan gözyaşı

Minâreleri göğe, dayanmış birer sütun
Onlar olmasa çöker; hadi birine tutun!

Bir tek taşını dahi, kirletmez güvercinler
Biraz toz konsa inip siler semâdan cinler

Martılar gagasıyla su taşır Marmaraʼdan
Kirlenmene hiç razı olmaz yüce Yaradan

Nice depremler gördün yine de sarsılmadın
Ne kadar da sağlammış o manevî bünyâdın

İmânlı ecdâdımın kalbi kubben kadardır
Şimdikilerin nûru yüzlerde ben kadardır

Taşlarına bakınca nûr gördüm Süleymâniye
Müslüman görür baksa sadece bir sâniye

Güle âşinâ olan, her taşına hayrândır
Zira sengine sinen râyiha-yi Kurânʼdır

Soner ÇAĞATAY (18:32) 17 Kasım 2011 / Wuppertal / Almanya

Kelime:
Kürsiʼden murad Allahın gökteki Kürsisi
Seng: Taş
Bünyâd: temel