gecenin duvağını açarken gözyaşlarım
ayın kasvetini örterdi kimsesizliğim
rotasız gemiler geçiyordu içimin denizlerinden
savurgan kelimelerim dökülüyor Isız limanlara
sustuğum yerde devleşiyor en titrek yanım
körleşmiş kalemimden dökülüyor yanıklarım
bu gecede yine sana gelin ettim rüyalarımı
sabah olur belki sevdiğim ama
sen sabahlarımda çiğ iliklerimi titreten
bil ki sen ağrılı geceye düşen kavruk ateş,
saçlarımda tutunduğum ıslaklığım

acımasızca içimden kovmaya çalışsam da seni
her an hissediyorum inkar da etsem her şeyini
git diyor dudaklarım
bir an şaşkın düşüyor gözlerim ardıma
ve diz çökmüş içimdeki çocuk topluyor gözyaşlarını
bu yürek seni nasıl anlatsın söyle
susma susma ah bir de sen anlat bana
ne şiirler yeter sana
ne kelimeler

ruhum
ruhum sızıyor tenimden
yastığıma bıraktığın sırnaşık bir gül kokusu
rüzgarda sürgün aklım
içim harabe
pejmürde hatıralar k/alıyor elimde
silkeliyorum tenimden geceden kalma düşleri
okuyup yerine kaldırıyoruz hayalinle
inliyor ruhumda kanattığım sen bandıralı hatıralarım
düşürse de gözlerime geceleri dokunduğum yalnızlığım
acılaşan sessizliğim büyüdükçe büyüdü
ben seni körü körüne sevdim

kalemimin kibrine yenildim
nasılda savrulmuş kimsesizliğim
içimden taşan kirli duygularım
tutuklandım Isız bir ıslığın suskunluğuna
sürükler kırgın saçlarıma düşen düşüncem
apansız yakalar geminin güvertesinde salladığım mendil
adımlıyor sayfaları yıllarım beni benden çalıp giden
söyleyin bana
hiç tutuklandınız mı bir ismi sayıklarken umarsızca
işte ben
kaç kez
kaç kez yenildim irademe
kaç gece yakaladım kendimi savrulurken bir ismin harflerinde
sen
gözyaşı çukurlarıma tıkıştırdığım düşlerim
bilemezsin kaç gemi yanaştı yürek limanıma
bir mendil asıldı güneşe üstünde taze gözyaşlarım
kır döngüsü saçlarımda kırılgan yakamozlar sancılı
vay anam vay
boğazıma dayanan keskin bir özlem döndükçe dökülüyor gözlerimden
yalpalanmış ayaklarımda bir gidiş
düşürdü dilimi hüznümün nifak dolu tasına
bir gergefe gerildi yüzüm battıkça içimde senin tapındım yokluğuna
yüreğimde gelgitler
Bir balığın ağzında can çekişen ruhum
denizin en derin yerine dalmak dalıp yok olmak s/onsuzluğa
bir ölünün hatıra defterinden çalıyorum yazamadığım şiirleri
donuk düşler topluyorum solgun yüzünden
bakir/e bir ölüm bozuyor içimdeki duygularımı
Mangalda közlenen hüzün
Durgunlaşıp sende son artçı yanlarım
şimdi çığır açtı senin dudaklarında çığlıklarım
saçlarında çalan ıslık dudaklarımda kıvrılan gülüş
nasılda gelip vurur boş sayfalarda söylemek istediklerim

yıkılır üstüme kimsesizliğim
çığıtkan bir çığlık öksüzlüğüm
kuzguni saçlarında kırgın ay ışığı
ruhumda demlediğim hüzün
demek böyle oluyormuş bir suskunluğa sığdırılıyormuş zaman
tökezlediğim izin sürekken kör yıldız misali
içimin gümbürtüsüne çatladı bedenim
savuruyor en kuytu köşelerimi rüzgar
ebabil kuşlarına da teslim ettim yıkılan omuzlarım
iskelede bir kadın belki sevginin adı ıslatmış dudaklarını
ha yüzü çatladı ha çatlayacak
belki de bir adam omuzlara sarılmış aşkın adı
mavi bir buluta asılmış yüzü
gidiyor pembe bir düş kayıp avuçlarımdan
yenik duygularım içinde kayıp tutkularım
gitme demiyorum artık sevgili
sadece git ama gelmeyi sakın unutma
al kalemi eline bana bir şiir yaz
aşkım diye başla


Gönül Sayfama Uğur Böceğini Uçuran Tüm Dostlarıma Teşekkürlerimi Sunuyorum Saygılarmla

lemide