3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2085
Okunma
Ruhumdaki beni kürtaj masasına bıraktım
Aldırdım beni ...
Acılı bir hıçkırığın
Bir ağlayışın kollarında son ölüm .
İliklerimden parmak uçuma uzanan acı demetin sonu
Doğmadı.
Beni emzirmek için küçüğüm...
Hayatın simasını sol göğsümde çizmek korkttu.
Kandırıp dolandırdığım bir ben var içimde ,
Kürtaj masasında aldırdım .
Dünyadan habersiz öldü ...
Şiir bile yazmamış henüz ;
Onunda gebe bırakıltığı bir şiir var ...
Belki bir gün görürüm bir dizede
Ona aşkı ve ağlamayı öğretirim
Belki oda içimdeki bir kordonu anlatır
Yada yüz çevir.
Aldattım,
Kandırdım,
Dolandırdım belki ...
Küsüm şimdi yerin dibine ve arşın tepesine
Konuşmuyorum.
Şiirim sordu ağlamaklı...
’Kürtaj masasında neler oluyor ? ’
Ben , Ben ...
Özür dilerim benden ...
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
