Sen gitsen bu şehirden.

Şöyle sessizce...



Karanlık inse aniden, habersizce.


Tüm şehri örtse sinsice ve gizlice.


Yok olsa gökyüzünden yıldızlar birdenbire.


Sokak şairi olur, sana sol elimle de şiir yazarım.




Rüzgârın sayfalarını savurarak açtığı kitap aralarında unuttuğun gülleri koklarım.
Sevginin suretini hayal eder karanlık bu şehirde,
Gözlerimle avcı gibi yine seni ararım...

Ya sen çekip gitsen derim kendime,

Şöyle sessizce bu şehirden,

Aniden,

ve gizlice,



İçimin ağıtları yanar kendiliğinden,
Yağmurlar iner çiçeklerimin üstüne,
Ben en çok onları severim, yine sen diye.


Geceye çekil derim bir köşeye, her gece,
Dilimi kemiren sözlerle kendimi kaybedince.
Gözlerini görmek ister karanlıkta bile olsa gözlerim.



ve Ay düşer takvimlere benden gizlice.


Bekle der...
Beklerim; her gece.
Sessizce... adımların gibi.
Öylece, öylesine.

MG__