7
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1594
Okunma
zımmî paskaralarla doğruyorum adını
unuttum aklımın dar sokaklarında
çekmiyorum içime seni haylidir
hem süblimleştirdim gözlerini
ki başıboş nehir buğusu gibi akmasın
bilinçli sağduyu israfı sadece onlar
pasaportsuz gülücüklerle soluduğuma bakmasın
söktüm adını -sözümona- zihnimin tamburasından
ergenlik yakısı gibi atkılar var boynumda
u m u t k a n l ı k diyorum şimdi adına
ki; tüm aramalar bulamamaya!
maarif bir bonkörlükmüş ayrılık
yine müşkülünce muzdarip hayat
ne olacak iyiyim desem
senden sonrası daha da bayat
zamanla aramdaki zuladasın şimdilik
dar vakit goncalar çıpalıyorum dargın uykulara
temaşa artığı gibi tüm zamanlar
dumurun yufka gibi aslında hâlâ
izafi pas payından arta kalır bakıyorum gayrı ufka
ve daha da tiynetsiz ne varsa erte kalan
maşada değilmiş kabahat
belki bunca rahat olmazdım
şerden hayır biçmek de inançtandır saymasam
ve bekliyorum
sönsün diye ateşin ortasındaki o tılsımlı dans
rind yaşamak ağrısız sancı gibi
bir yerinde sızılar oluyor bulamadığın
alışıyorsun
her öğün cenazen oluyor yaşam adına
açlığa karın dayamış mutlarla, alışamadığınca
sarhoşlukla aptallık arası bir zayiat, unutmak
ve zelzelesi dinmiyor
kıblesi aklından büyük olanın
her tıkırtı bir melodi
ufkunu karartan her iz o, ilk zamanlar
ve inan kıyamet geçici bir beklenti
unuttukça konuyor aklına
müptelalığın en acı marazı
her, hatırladığında yuttuğun o yalan
ak gözlerde kiremit rengi
gideni kalandan çıkardığında, yaşam
düşle beslenir kapkara bir proleterya
mülteci iklimler dokundukça aklında
makbere sığınmak her defasında
biraz da inkârdan şifa ummak
sabahı akşamlara sararak
uydurduğun Pinokyo türküsü
yarınları doyurmak bir nevî
harabe tümcelerle evcilik ya da
çizgisiz sek sek oynamak, terk başına
kar ayazına ıslık alıştıran bedevi
ToprağınSesi
.
5.0
100% (12)
Cevap Yaz