İşte en son umutlarda tükendi.
Kapandı bir kapı daha çaresizce.
Şimdi zor günler nöbette yine.
Artık bilinmezler hüküm sürüyor.
Boş ve anlamsız olan yaşamımda.
Neden hep yenilmeye mahkûmum.
Kaybetmek kaderim mi yoksa benim.
Hüsran en iyi bildiğim şey olmuş hep.
İnsanların arasında ama yapayalnızım.
Ne kimse anlıyor şu bendeki yalnızlığı.
Ne kimseye anlata biliyorum yalnızlığımı.
Çok mu zor sanki beklediğim hayattan.
Ne zenginlik getirmesini bekliyorum.
Nede beni önemli yapacak başka bir şey.
Mutlu olmak istiyorum sadece mutlu olmak.
Dilediğimce umut edebilmek korkmamak.
Gene hüsrana uğrarım diye her seferinde.
Kapanmasın istiyorum artık kapılar.
Bir biri ardınca kapanmasın artık yüzüme.
Çok şey istemiyorum ki ben hayattan.
Her seferinde elim boş kalmasın istiyorum.
Umut edebilmek ve mutluluk istiyorum.

Eyüp HENDEN



ŞİİRİMİ OKUYAN HERKESE GÖNÜLDEN TEŞEKKÜR EDERİM SAYGILARIMLA(golgeadam-)