Dün gece yanımda hayalini duyumsadım!

*

Uykuyu hapsettim saçlarıma, gözlerime kelepçe taktım
Bir pabuç giydirdim hayalimin ayaklarına
Hani bir yurdun vardı, o yurda adımlandım...


Memleketim sensin artık, toprağında uyuyacağım...
----

Var oluşun kadar gerçekmiş hayalin, biliyor muydun?


Bir yatak var başucunda, boş..
Ya bozulmamış uzun zamandır; gidenin yerini doldurmamış gelen
Yatak yüzünü suyunu boş saymış bu yüzden
Ya da misafir bilmiş gelen kendini;
O yer hiç onun olmamış;
Hiç koymamış yastığa yüreğini
Bir kullanmış, iki kullanmış
Memleketi saydığına yollanmış
Diyorlar ya o mahalle sakinleri:
Giderken bile suskun kalmış..


Söyle sevgilim...
Kullanmak zorunda değilsin kelimeleri
Sen sus, ben anlarım
Kimdi giden o kadın?

Ya da boşver... Anlatacaklarım var
Ses yok!
Sus ve dinle...

Bir ömrü tecrübe etmeye geldim seninle bu gece
Ne yatak bozmak gayesindeyim ben , ne sen aşk arefesinde...
Ayrılık da görecek işimi, yorma geçmişini
Sadece bu gece rahatsız edeceğim
"Seviyorumlarımı" dökeceğim yerin yüzüne
Sonra gideceğim!
Üstelik kıyamadığım için kendime,
Yine ve yine;
Bir kaç "sen" yanımda götüreceğim...


Tamam geldim!
Bu gece de tamamladım kendimde seni
Hem;
Uyku doluyum bu evde ben,
Düşman kesildi zâtıma yastığın biri

Yorgan da hatırlarım, hep seni severdi..

Şimdi ben;
Soğuk, ıssız ve boş bir odada
Yalnızlığın musikisi çalar, bir koltukta
Uykuya dalıyorum..
O dost bana, anlıyor beni
Lakin bir başına bir koltuk...
Alışmış geleni kucaklamaya
Hiç terkeden olmamış demek ki!

Rüya yine ve bir vaha;

Yorgun hayalimin kırmızı pabuçları
Şu memleket dedikleri; işte "Senin" gibi olmalı!

Asena Gülsüm Güneş