3
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
680
Okunma
o kadar acı çekmemize rağmen
hala olgunlaşmamış olmamız çok garip
üşüyorum
depremde evsiz kalmış insanlar kadar değil ama
yalnızımda üstelik
ama depremzedeler kadar değil bu aralar
aşk acısıda çekiyorum
onların acısının yanında benim acım nedir ki dostlar
bakın unuttum bile her şeyi
ki günün birinde sevdiğine kavuşursun unutulur zaten her şey
ama ya deprem acısı öyle mi
unutulur mu hiç ? aradan geçsede yıllar
acılar paylaşıldıkça daha çok dinermiş
aranmaksızın din, dil, ırk vesaire işte
yoksa elin adamı deli miydi ta Japonya’lardan gelip göçük altında kalsın
gerçi göçük altında kalması bile bir muamma
ama hadi neyse
her zaman yaptığımız gibi taktiri İlahi diyelim
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz