0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
646
Okunma
Sen ’git’ dersin..
Ben gelirim ardından köşelere saklanarak...
’Yok ol’ dersin bana,
yokluğunu bırakırken avucuma
Ben gölgemi katarım varlığının harcına...
Sen öyle ölümsüz ve öylesine sevimsiz bir acıyla
Sırf seni benden götürmek amacıyla
yola çıkan son trenin camından sırıtırken raylara...
Gocunmadım bir trene saatlerce bakmaktan
Zira baktığım tren değil,
Bir çiçekti ve koparılmaktaydı dalından...
Öylesine keş, öylesine sessiz
ve ölesiye krizi gelmiş bir sancıyla
Bir pencere, bir duvar
ve çoğu beton bir yalnızlığa yakalandım...
Yorulmadım ayrılığı senin adınla yazmaktan...
Mehmet Salih Oral
5.0
100% (1)