Hasret kokan bir bahar akşamıydı.
Ay ışığı yüzümü aydınlatırken
yıldızlar çakıl taşları gibi dizilmişti gökyüzüne
Off çekiyordum kendimce
Avutuyordum kalbimi...

Adım gibi emindim
Seninde gözlerin o yıldızlardaydı bu gece
Ve o yüzden bu gece bir başka güzeldi onlar...
Üstelik aynı şeyleri düşündüğümüzü de biliyordum.
Benim tek bir farkım vardı senden
Ben kayan her yıldızda seni diliyordum sevgili...





Kötü sesimle şarkılar söylerken
kuşlar bile kaçmıştı yanımdan,
Gözlerim buğulu camlar gibiydi
Sildikçe tekrar nemleniyordu
Halimi görseydin acırdın sevgili...

Beni bir tek yıldızlar anlıyordu
bir tek onlar dinliyordu.
Sanki hepsi birer sevdalıydı
Zamanında çok sevmişler
ve kavuşamadıkları için bu hale gelmişlerdi.
Şimdi de sevenlere kıyak geçiyorlardı...

Çünkü ben Yunus Emre misali söylediğim şiirleri
sırf sende onları dinliyorsun diye
gökyüzüne haykırıyordum
Ve senden tek farkım vardı benim
Ben kayan her yıldızda seni diliyordum sevgili...





Zaman herşeye inat su gibiydi yine
Akrep ve yelkovan hiç yorulmadılar bu kovalamacadan
Çiçekler yine açtı baharda
Kışın bacalardan yine duman tüttü
Herkes birşeyler için çabalıyordu...


Aslında herkes kendi hayatının
başrol oyuncusuydu
Ve herkes mutlaka her gün
tanrıdan birşeyler diliyordu
Ama benim herkesten tek bir farkım vardı
Ben seni diliyordum sevgili...








Mehmet Salih Oral