Hoş geldin kadın...
Geç kaldın , rötar mı yaptı yoktan var ettiğin hayallerin ?
Ne oldu ?
Sahip çıkan olmadı mı gayri meşru sevdalarına ?

Sus kadın sus...
Sus da dinle yıllardır gönlümde biriktirdiğim sus paylarını.
Hani kopardığın kıyametin en büyük alametiydi gözlerim
Hatırladın mı ?
Müebbete esir kılmış,azılı bir suçlu gibi idamla yargılamıştın
Unuttun mu yoksa ?

İlk gün gibi aklımda terkedişin...
Silin(e)medi hafızamdan alaycı tavırların
Can alıcı gidişlerin baş rol oyuncususun vesselam.
Sahi ne güzel gidersin sen...
Öyle bir gidersin ki !
Sağı sol’u karışır insanın.
Tek bir sözünle infilak edersin gülüşleri
Düşleri düşürürsün ana rahminden.
Ölüme iştirak eder bakışların
Susuz,
Uykusuz bırakırsın.
Sensiz geçen gece nöbetlerinden haberdar olmazsın
Gittiğin yerden başlar hayat
Ama eksikleri bitmez yaşam masalının
Tam uyudum dersin kabusların başlar
Korkulu rüyalara ev sahipliği edersin ölürken.
Üşengeç bi tavır kaplar dört yanını
Aç kalırsın
Açıkta kalırsın.
Yok/sunluğum azar azar kemirir benliğimi
Ve yokluğuna adak olur bileklerim.
Yar alı’na bulanır yalnızlığım
Devşirme mutluluklardan kurma ayinlere,
kurban edilir naçizane bedenim.

Sonra sen öyle bir zamanda çıkar gelirsin ki.!
Yıkılır bütün tabular.
Hiç bir şey olmamış gibi
Onca çekilen çileyi yok sayarcasına
Geçmişe inat hızla geçer zaman
Anlık tebessümler belirir yüzümde
Sevinç çığlıkları semaya yükselir adeta
Gideceğini bile bile ortak olurum yalanlarına
Yıllardır parmağımda olan yüzüğe inat
İlk gün ki gibi bağlanırım yine sana.

Ve sen tekrar edersin alıştığın repliklere
Kuru bir hoş/ça/kal dökülür dudaklarından
Yada hiç bir şey söylemezsin
Alaycı gözlerle,darbe yaratan sözlerinle gidersin.
Yaşanılanları tek kalemde siler
İşlediğin cinayete intihar süsü verip
Sonu olmayan,meçhul seferlerine gidersin.

Her ne kadar gidecek olsanda
Hoş geldin kadınım.
Hoş geldin...