Aşk bu çilesi zordur.
Bırakır seveni acılar içinde Emmi.
Yalnızlık sızıları ruhunu esir edende,
Kuytu bir köşede demlenirsin aheste.
Dizmişsin şişeleri kül tablan dolmuş,
Loş ışıklı meyhanede zaman durmuş, Emmi.
Aşk acısından kurtulmak kolay sanırsın ha!
Unutamazsın, silemezsin aklından,
Şişede ararsın umutlarını Emmi.

Hikâyeni duydum aşkın senin olsun,
Bir de sen anlat yürekten olsun, Emmi.
Bu sesiz köşede bir ben, birde sen varsın.
Utanma gözyaşlarından,
Yüzüne akan yaşlarda aşkı anarsın, Emmi.
Klarnet inliyor inledikçe sarsıyor,
Ağlamak bize helal, duyan bize acıyor.
Bir daha doldur kadehi,
Uykular başkasının geceler bizim, Emmi.

Benim hikâyemi dinlersen bil ki,
Yüreğin daha çok sızlayacak.
Lakin derdimi anlayacak halin yok, Emmi.
Uzun zamandır pişmekteyim aşkla.
Piştikçe yüreğim bir tandır misali,
Kor oldu tütüyor, sönmüyor Emmi.
Adını anmadan uykular bana haram,
Rüyada göremezsem gündüzüm haram,
Dünya bana haram oluyor, Emmi.

İçelim şarabı, rakıya buz koy, Emmi.
Kadehler bir bana bir de sana dolsun.
Dinmeyen aşk sızıları içkimize meze olsun.
Adını duyduğum her an nefesim kesilmekte.
Kulaklarımda dinmeyen uğultular,
Yüreğimde tarifsiz hezeyanlar esmekte.
Aşk buysa ömrümce böyle kalayım.
Ölümsüz aşk varsa Emmi,
Sırrına mazhar olayım.

Kalkalım Emmi vakit tamam.
Ezanlar okunuyor,
Sabah olmakta.
Ufuklar karanlık bulutlar ağlamakta.
Gün bizim günümüz,
Aşk bizim, akşam bizim.
Meyhane bizim, şarap bizim.
Akşama ne kaldı? Emmi!



Mehmet Macit
05.10.2011