Yok yok sen olamazsın.
Hem sen olsan kokun senden önce sızardı odama , sinerdi evin dört köşesine
Sızlardı burun kemiklerim
Saçım , sakalım da ki karlar erirdi gelmiş olsan
Ayrıca pencerede kuşlar da yok
Daha sessiz bugün bütün sokaklar
Ağaçlar desen hala çıplak

Nereden biliyorsun diye sorma biliyorum işte
Bakkalın çırağı tek ekmek koymuş
Üstelik kuponu için aldığın gazetede yok ortalıkta
Biliyorum daha gelmedin
Gelmiş olsaydın bu saate kadar uyumama izin vermezdin
İteleye kakalaya uyandırırdın
Olmadı bir sürahi suyu dökerdin üstüme
Ben hala üşüyorum
Gelmedin işte
Bugün de gelmedin...
Giderken tek kelam etmedin
Belli mi olur habersizce gelirsin diye düşlemiştim

Ama biliyorum bir gün geleceksin
Senden önce haberim olacak
Geç saatlere kadar uyumayacağım söz
Erken kalkıp kahvaltını hazırlayacağım.
Yine masaya bir çatal eksik koydum diye tavrını çekeceğim
Olsun sen hele bir gel.
Hem o gün var ya o gün
Neyse boş ver...
Saçmalamadım.

/ Sadece ayrılığın ayak sesleri uyandırdı.
Kapıyı açık bırakmış giderken.
Kahretsin üşüyorum... /