Bir karıncanın boyundan büyük şeyleri taşıması gibi
Taşıyorum seni
Bir köpeğin ölen sahibinin yanında beklemesi gibi
Bekliyorum seni
Bir güvercinin ölürken kıbleye dönmesi gibi
Seviyorum seni
Bir Kelebeğin ölüme kanat çırpması gibi
özlüyorum seni
Ve ben seni
Tarihe gödüğüm günden beri, tarih yazmıyorum.
Takvimlerden her kopardığım yaprak sen, takvimlerden haberi olmayan ben
Seni yazmak canımı okuyor
Beni zaten tarih yazacak ne garip değilmi.?
Tarihden haberim yok, tarihte kötü bir k’alıntı olmak.. ne garip değilmi..
bilmiyorlar....
Seni öyle çok içime sığdırmışım ki
Gözlerimden d(s)ökülüyorsun
Yaramda k’anıyorsun
Duygularımdan t’aşıyorsun
Aklımda b’öldünde
Yüreğimde canlanıyorsun, canımıda alıyorsun hani..
Kader deyip geçmek varda
Kader diyorum sen geçiyorsun içinden..
Ölüp kurtulayım diyorum,
Ölüm diyorum, bakıyorumki yaşayan yok
Tekrar severmiyim diyorum
Sevgi diyorum, sizlere ömür...
Mutlu olmak istiyorum,
Mutluluk diyorum, umutlarım sende kalmış unutuyorum...
Arada bir ah çekiyorum,
Ahım tutsun die değil hani, içimde biri yaramı deşiyor
Bu senmisin canımı yakan diye bakıyorum
Meğerse bir katile canımı teslim etmişim şaşıyorum..

Sen kadar olmadım anlayacağın, doksan dokuzkere öldümde hala yaşıyorum
Ve senin dokuz canından, birine bile kıyamıyorum.....

Gidene,
Kadere,
Ölüme,
EyvALLAH...

25.06.11
Ahmet ÇALIK