0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2029
Okunma
var ile yoktadır ,beden ve ruh,
ruh ki örtmekte pisliğini bedenin.
suretler görmekteyim çizgi çizgi,
bir de ruhuma dokunan ellerin...
yalnızlık ,sensizliğe gömülen bir sefil,
yalnızlık ,çığlığımı örten topraktır.
akrebin kıskacında süzülürken zaman,
gözlerin kaf dağında saklı bir hülyadır...
sokağın ugultusuna karışır yağmur sesi,
bir yolcunun gölgesi düşer kaldırımlara.
her ayak sesinde yorgun bir bekleyiş,
yükselir nefesi umutsuz yarınlara.....
/ ARİF OLGUN YEŞİLYURT /
