Bu gece yıldızları yerlerden topluyorum
Aşk asmıştı semaya biz seyredelim diye
Şimdi üzerlerinde öfkeyle hopluyorum
Simsiyah parçaları benden sana hediye

Ne güzel de öğrettin! Aşk denen saçmalığı
Bak midem bulanıyor bu bayağı duygudan
Vurma yırtık sevdana! Yalandan yamalığı
Tâ baştan ibâretti aşkın boş bir kurgudan

Kemiklerime kadar soksan paslı hançeri
Çekip çıkaracaktır zaman denen tabîbim
İlk defa vurulmadı sırtından bu son çeri
Yüzlercesine şâhid içimi gören Rabbʼim

İnsan nedir öğrendim, sayende yaşayarak
Ruhen ve fikren aştım, dünyayı ve kadını
»Hakikatı« bulmak zor şehveti okşayarak
Unutmaya hazırım, her türlü hoş tadını

Fânîye tapmak için gelmedim şu dünyaya
Tek ve yektâ Leylâʼmı, arıyorum bu çölde
Gerçek aşk ulaştırır, rûhumu nirvanaya
Artık takılıp kalmak istemem hâr-ı gülde


Soner ÇAĞATAY (09:23) 6 Kasım 2011 / Wuppertal / Almanya