3
Yorum
0
Beğeni
4,3
Puan
1519
Okunma
Medeni hali hazırda yalnızlıkken her insanın ;
perçinlenmiş nice gözyaşı vardır kirpiklerinde ,
müebbet damlamaya mahkum...
Bir de yeni yetme uçurumlar ekilmiştir artık gözlere ,
Her gözyaşıyla biraz daha büyüme gayretinde...
Hıncahınç insanla doldurmuşken evreni Tanrı hınçla!
niçin yalnızım der hala her ademoğlu?
Turna avazına saklanmış misaliydi sanki gülüşmeler.
Yasak konulmuştu dudaklara , gamzeler öldürülmüştü yanaklardan
Tutsak ucundan mutluluğun diye düşünse ,
emre itaatsizlikten tutsak edileceğinden korkardı bir gün insan.
Bu yüzden inzivaya imtiyaz geçerdi , susardı kana kana sinip sessizce bir köşeye ...
Özge Çetin bir/onbir/ikibinonbir
5.0
83% (5)
1.0
17% (1)
Cevap Yaz