akasyanın yaprakları yeşil / çiçekler yeni açarmış
çocuklar / çocukça gözlerinle bahara bakarmiş
meşalesiz karanlığı yakarmış
ozaman
daha henüz annesi varmış
yüreği ağlamazmış onların
belkide hep umutla yarına hazırlananmış


selvinin göle doğru uzantısının
incirin geniş yaprağının
zeytin ağacının uzayan dalının
doğanın toprağının önemi
daha henüz güçlü babası varmış
gözleri parlarmış onuların
ağlarmış amma farkındasız / ya sebepleri oyuncakmış
ya da bir oyunmuş / hayat onlar için


gelin şu çocukları alıp gidelim buralardan
kıyılarda terkedilmiş sandallardan arta kalan
tufandan


hayat kör / bu yaşam sağır / zaman dilsiz
yaşarken ölüyorlar
artık güzel masalları da yok
pamuk prenses ölmüş / yedi cüceler talan
sorun birkez olsun / dünyada acıdan başka ne kaldı
ne den yalan ? ne den onlar avutulan ?


yapay havuzlara dökülüyor sular şimdi /sevdalar sahte
eskiden dere tepe akardılar aşklardan / artakalan


hani tam ölüyorsun ya o zaman
yarım kalan
göremezsin bir hikayesi tamamlanan
tıka basa günah tıka basa yalan


ben ilk öldüğümde
yolcuydu en yakınımda duran / koca dağ gibi babam
deyer mi be / düşün be dostum / şu dünya handır
insan fani / hayat zaten yalan
düşünmez mi / görmez mi hiç / ne haldeyiz
insan olan ?


biz eskiden çok geniş bir aileydik ozaman
zamansız rüzgarmıydı bizi böyle savuran
inançsız/dan çok ama .!
var mı ALLAHINDAN bir kötülük bulan ?