Bir sokak çocuğu diyorlardı ona Sokakta gördüm elinde tiner kimyasal kullanıyor
Hali perişan ayakta zor bile duruyor ismini sorsam kendini tanımıyor ama ne sorsam
Beni hayrete düşürüyor konuştukları kelimeler le insanlara örnek verecek bir şeyler anlatıyor
Kalbi temiz yürekten bana bakıyor sanki hayalinde kalbinde bir aşk yuva yapmış yatıyor

Sordum gence nerden geldin düştün bu hale yoksulu sırtından doyanlardan
Düştüm bu hale bana bakan psikopat sanıyor uzattığım eli kirli biliyor
Nerden bilsin bir sokak çocuğu yürekten elini uzatıyor beni bir pislik gibi biliyor
Bana bakınca sanki bir şeyler yapacakmışım gibi benden nefret ederek yargılıyor

Beni bu hale düşürenler kendileri olduğunu bile bilmiyor iş istesem sokak çocuğusun
Sana iş yok diyorlar beni bir hırsız bir balici hapcı biliyorlar bu pislikleri bıraktıran mı?
Var ki sahipsiz biri biliyor sahip cıksalar bunlar mı olurdu beni bu halde kim kollayabilir
Acımı açtın kardeş yaram sızlıyor yardım edeceksen buyur sokak çocuğu karsında duruyor

Gece olunca sokaklar ısız ve sesiz rüzgâr esiyor işte bu sokak çocuğu tir tir titriyor
Acılarım çok kardeş yaram kanıyor yağan yağmurla yıkanıyor bu bedenim şimşekler gök Gürlerse gece korkudan uykudan kalkıyorum hüngür hüngür bu sokak çocuğu bile ağlıyor
Bu memleket sahip bile çıkamıyor şimdi diyor pişman mı? oldum soru sordum sor kardeş sor
Senin gibi çok soran oluyor kimse bize sahip çıkmıyor uzaktan seyretmekle kalıyor

Dinle kardeş bir ev döşemişler zevki sefa ile bir masa kurmuşlar tadı damakta diye
Kim düşünür sokaktaki aç ile sefilliği ancak dinlerler caz ile pop müziği
Kim düşünür dışarıdaki sokak çocuğunu evet sokak çocuğuyum ama gururlu
Kimseyi düşürmedim sevdadan aşktan sürt üstü beni bu hale koyan yansın
Cehennem kapısı onu niçin aralansın.

(Şair Urfalı)