Çöküyor güneş
Apartmanların arasında yitiyor gün
Sanki hiç eskisi gibi olmayacak
Eskisi gibi sokaklarda çocuklar oynamayacak
Sokak satıcıları mallarını satmak için bağırmayacak

Ne korkunç bir an
Çıplak ayaklı
Perdesiz bakan çocukların bakışları
O dar sokaklarda
O dik yokuşlarda
Hırçın bir yoksulluk

Dokunduğu an derimi kesen soğuk
Yüzüm buz tutmuş
Palto yetersiz,kazak yetersiz
Soğuk içimde
Dışımda kalan ne varsa yetersiz

Bakmaya korkuyorum yüzüne
Yüzünde ki çizgiler derin
Yutacak gibi beni
Kaybolmaktan korkuyorum sende
Marifet değil elbet kaçmak ama
Kaçıyorum boş yere

Nereye, neden
Bilmiyorum
Soruyorsun ama
Söylemeye güç yetiremiyorum
Aklım almıyor
Yüreğime sığmıyor
Korkuyorum
Bıçak misali toprak
Adımlarımdan dahi çekiniyorum

Birtek sevda saklı gözlerimde
Onuda kaybetmek istemiyorum
İşte bu yüzden
Ne zaman ağlayacak olsam
Hemen kaçıyorum

Özkan Bakioğlu