Şimdi başımı alıp gidesim var
Uzak yerlere
Kuytularda
Kurşunlar içinde ölesim var
Namlunun fotojenik yüzüne gülümseyerek
Bir kaç göz kırpınışının ardından ağlayasım var
Suskun,buz tutmuş sokaklarda
Bir kaç sokak lambasının
Nahoş ahenginde
Fırtınalarımı dindirecek
Bir tabancanın patlama sesine ihtiyacım var
Rüzgarına karşı durduğum şehrimde
Sırtımda ki hançerleri çıkaracak bir çift ele muhtaç
Uyumak için gözlerimi kapatasım var
Biliyorum
Konuşursam nefesim yetmez
Susarsam dudaklarım çatlar
Hangi ceset beni anlar
Bu sessiz çığlıkların arasında
Yitip gidesim var
Mesela;
Kaldırımların üzerinde yarı uyur yatan çocuklarım var
Köprü altlarında satılığa çıkan kadınlarım
Üzerine taşıyamayacağı yüklerin çıktığı kızlarım
Suçum var
Ve cezam
Her şeye rağmen
Ellerimi bu kirli suda yıkamaktan başka çarem yok
Nefesimi ciğerlerime hapseden
Gözlerimi yaşartan
Yüreğimi durduran o bakışlardan başka
Sığınacak limanım yok
Yinede bir umut
Ve bir çok
Yasa dışı hayalim var
Evet !
Tutuklayın beni
Kanunlarınıza baş kaldırıyorum
Hayalcilikle suçlayın beni
Sizin iğrenç gerçeklerinize baş kaldırıyorum

Evet,evet
Bu akşam
Bir isyanın eşiğinde
Son bir bakış saldıktan sonra
Tetiği çekesim var
Ve kan
Ve ölüm
Ve mutlu yarınlara
Benim,benden çok imanım var...

Yusuf Kafkas